Castrol EDGE Fiesta Trophy - koniec sezonu |
Zakończył się puchar Castrol EDGE Fiesta Trophy. Główną nagrodę – Forda Fiestę Sport – zdobył Radosław Typa. Do końca nie mógł być jednak pewny wygranej – przez cały czas mocno naciskali go inni zawodnicy.
Zmagania małych rajdówek klasy R2 rozpoczął w kwietniu Rajd Świdnicki, podczas którego rywalizowało siedmiu kierowców. Od zwycięstwa rozpoczął Radosław Typa, który – jak się później okazało – nie oddał pierwszego miejsca w tabeli aż do końca sezonu. Co nie znaczy, że wygrana przyszła mu łatwo. – Stawka kilku kierowców w jednakowych samochodach sprawia, że to jest prawdziwy sport i prawdziwe ściganie. Liczą się umiejętności i taktyka – tak zmagania pucharowe ocenia Łukasz Byśkiniewicz.
W Rajdzie Karkonoskim do rywalizacji dołączyli bracia Marcin i Filip Nivette. Ten drugi wygrał już w pierwszym starcie. Rekord frekwencji pucharowych Fiest przypadł na Rajd Rzeszowski, w którym wystartowało dziewięć załóg. Po raz drugi w sezonie najszybciej na mecie zameldował się Typa. Podczas następnej rundy Castrol EDGE Fiesta Trophy, Rajdu Polski, pierwsze skrzypce grał Filip Nivette, odnosząc kolejny sukces w pucharze. O tytule rozstrzygnął Rajd Dolnośląski, który znów został zdominowany przez Filipa Nivette. Jednak czwarte miejsce Radosława Typy wystarczyło mu do triumfu w całym cyklu.
W końcowej punktacji Radosław Typa zdobył 104 punkty i o pięć oczek wyprzedził Łukasza Byśkiniewicza, który jako jedyny w stawce nie zszedł z podium podczas całego sezonu. Pilotowany przez legendę polskich rajdów, Macieja Wisławskiego, Byśkiniewicz udowodnił, że trzeba być na mecie, a wynik... sam się znajdzie. Tytuł drugiego wicemistrza zdobyli Filip Nivette i Artur Natkaniec, którzy zapowiedzieli, że w przyszłym sezonie powalczą o wygraną. Na czwartym miejscu z 77 punktami sezon zakończył Aleksander Jaroszewicz. Piąty był Aron Domżała (64 pkt), szósty Rafał Stalmach (49 pkt), siódmy, najmłodszy w stawce, Hubert Ptaszek (48 pkt), a ósmy Jerzy Tomaszczyk (42 pkt). Zdobywca ośmiu punktów, Marcin Nivette, zamknął stawkę, ponieważ Mariuszowi Małyszczyckiemu nie udało się uzyskać punktów w swoim jedynym starcie.
Najwięcej odcinków specjalnych w zakończonym sezonie wygrał Filip Nivette (41), Radosław Typa był najlepszy na 19 oesach, a trzeci pod względem liczby zwycięstw oesowych był Jerzy Tomaszczyk. Jego łupem padło 11 odcinków specjalnych. Pięć odcinków wygrał Aron Domżała, a trzy Łukasz Byśkiniewicz. Dwa zwycięstwa na oesach ma na koncie Aleksander Jaroszewicz, a po jednym Hubert Ptaszek i Mariusz Małyszczycki.
Podczas każdej rundy pucharu był zapewniony dostęp do zintegrowanego serwisu dla wszystkich startujących załóg, wzorowany na mistrzostwach świata. Organizator zadbał też o jednolitą kolorystykę wszystkich elementów scenerii zawodów, takich jak przestrzeń parku serwisowego, kombinezony zawodników, oklejenie samochodów, ścianki prasowe itp. „Najwyższy poziom”, „mistrzostwo świata”, czy „wspaniała atmosfera” to tylko niektóre stwierdzenia, jakimi zawodnicy opisują Castrol EDGE Fiesta Trophy w sezonie 2012. Przy okazji każdego rajdu rozgrywany był również konkurs dla mechaników.
Głównym sponsorem pucharu jest Castrol EDGE, wiodąca marka olejowa na świecie, która od lat angażuje się w sporty motorowe i przyczynia do poprawy osiągów i wytrzymałości pojazdów na trasach rajdowych i torach wyścigowych. Partnerami pucharu są firmy G4 Garage, Karo BHZ, Unimetalex, Michelin, GoPro, MSP, Grupawrc, Monster Energy, Hetan, Yato, Pol Motors, Centrum TMT, Marwit.
Organizatorzy już teraz pracują nad rozszerzeniem pucharu o zawodników z zagranicy i w przyszłym roku chcą stworzyć międzynarodowy puchar Forda Fiesty, w którym znajdzie się sześć rajdów – trzy asfaltowe i trzy szutrowe.
Castrol EDGE Fiesta Trophy 2012 okiem zawodników:
Łukasz Byśkiniewicz: Bardzo się cieszę, że przystąpiłem do pucharu na początku sezonu. Ten rok miał być zdobywaniem doświadczenia i nauką prawdziwego, rajdowego rzemiosła, jednak od początku zaczęliśmy się liczyć. Stawka kilku kierowców w jednakowych samochodach sprawia, że to jest prawdziwy sport i prawdziwe ściganie. Liczą się umiejętności i taktyka. Nie ukrywam, że moim dużym atutem był Maciek Wisławski, bo dzięki jego doświadczeniu udało się uniknąć większych błędów. Sezon zakończyliśmy na wspaniałym miejscu – zdobyliśmy tytuł Wicemistrza Polski.
Aron Domżała: Cały puchar był zorganizowany na najwyższym poziomie. Doświadczeni zawodnicy, którzy utrzymywali dobre tempo, sprawili, że konkurencja była bardzo mocna. Przy tym przez cały czas panowała bardzo dobra atmosfera. O ile nie pójdę gdzieś wyżej, to w przyszłym roku mam zamiar dalej startować w pucharze.
Aleksander Jaroszewicz: Strona organizacyjna przez cały sezon była na wysokim poziomie. Z rajdu na rajd było coraz lepiej, wprowadzano nowości, które nas zaskakiwały, a przede wszystkim puchar stał się bardzo medialny. Mam nadzieję, że jeśli uda nam się wystartować w przyszłym roku, w pucharze będzie jeździć jeszcze więcej zawodników, bo rywalizacja jest bardzo zacięta. Z rajdu na rajd wszyscy wjeżdżali się w Fiesty i robili coraz większe postępy.
Filip Nivette: Wspaniała atmosfera, chyba pierwszy w Polsce tak profesjonalnie przygotowany puchar. Rywalizacja na najwyższym poziomie, co pokazały rajdy, w których ścigaliśmy się na sekundy. Udało nam się wygrać najwięcej oesów w pucharze, a dojeżdżając do mety w trzech rajdach – trzy wygraliśmy. W przyszłym roku zamierzam dalej startować w pucharze. Apetyt rośnie w miarę jedzenia, więc chcielibyśmy zdobyć mistrzostwo i na pewno damy z siebie wszystko.
Marcin Nivette: Nie spodziewałem się aż tak znakomitej organizacji, począwszy od przygotowania miasteczka serwisowego, poprzez zaangażowanie wszystkich osób organizujących puchar. Znakomita atmosfera i ostra, ale koleżeńska rywalizacja podczas każdej rundy. Niestety, nie startowałem od początku i ten sezon potraktowałem raczej jako realizację swojego hobby. Jeżeli zbiorę budżet, chciałbym w przyszłym roku dalej startować w pucharze.
Hubert Ptaszek: Bardzo chciałbym podziękować całemu zespołowi, który liczy tyle osób, że nie sposób wszystkich wymienić. Mechanicy przez cały rok świetnie pracowali i udowodnili, że jeżeli trzeba stanąć na głowie, aby auto było sprawne, oni to zrobią. W skali od 1 do 10 puchar oceniam na 9,5. Ta połówka jest pewnym zapasem, bo przecież zawsze może być lepiej.
Rafał Stalmach: Czegoś takiego jak CEFT nawet nie można porównać do niczego innego, to po prostu mistrzostwo świata. Jestem zaszczycony, że mogłem uczestniczyć w tym projekcie. Atmosfera między zawodnikami bardzo sympatyczna, wielokrotnie sami się ostrzegaliśmy o jakichś cięciach, gdzie były kamienie czy przepusty. Organizacja pucharu była na szóstkę. Jeżeli tylko moi sponsorzy zadecydują o kontynuowaniu współpracy ze mną, chciałbym przejeździć kolejny sezon w pucharze.
Jerzy Tomaszczyk: Wszystko na najwyższym poziomie, zarówno pod kątem rywalizacji, jak i organizacji. Atmosfera w pucharze była bardzo koleżeńska, był to największy atut całego ścigania. My jeździliśmy ze zmiennym szczęściem. Organizatorzy podchodzili do nas bardzo odpowiedzialnie i przyjaźnie, konsultując z nami każdą propozycję zmian. Doświadczenie, które w tym roku zebraliśmy, na pewno zaprocentuje w przyszłym sezonie.
Radosław Typa: Jestem bardzo zadowolony, że mogłem wziąć udział w takim projekcie, jakim był CEFT. Cała oprawa wzbudziła wielkie zainteresowanie, a do tego doszła świetna sportowa rywalizacja. Musiałem uważać, by konsekwentnie realizować założony cel – zdobycie tytułu Mistrza Polski. Nie zawsze mogłem sobie pozwolić na podejmowanie ryzyka i jazdę na granicy, ale myślę, że wraz z innymi kierowcami sprawiliśmy frajdę kibicom stojącym przy trasie.
(Wojciech Fuk) |
Tomik poświęcony śp. Januszowi Kuligowi. Wspomnienia bliskich, znajomych, dziennikarzy i kibiców.